دخل علينا حمايا
اشرف: بتكلمى نفسك
اميره: لا انا هنام
وفعلا اميره خدت حبيبه فى حضنها ونامت وأشرف كمان نام وفى صباح اليوم التالى اشرف صحى وساب اميره نايمه جمب حبيبه لانه حس انها تعبانه ونزل يفطر وخلص فطار وراح شغله
واميره صحيت من النوم على صوت زعيق ونزلت تشوف فى ايه لقيت حماها بيتخانق مع عبير وطبعا اميره عارفه انه بيتلكك وقالت فى سرها اكيد البنت دى مظلومه انا عرفت حمايا ده راجل مش طبيعى اذا كان بيعاكسنى انا
الداده: مش عارفه يا مدام عونى بيه النهارده مزاجه مش حلو
اميره: مين مزاجه يعنى ايه
الحما: خلاص يا ست اميره البنت غلطت وخلصنا
اميره: حاضر انا طالعه اشوف بنتى
وفضلت افكر ازاى يوصل مع عبير لدرجه دى ده راجل غريب ربنا يهدى المهم احافظ ع بيتى وجوزى وبنتى
اميره: انا هاخد فطارى فوق
الداده: ايه حكايتك متفطرى هنا مع حماكى يا بنتى
الحما: خليها ع راحتها
عبير: انا طالعه اشوف حبيبه
اميره: بنتى فى حضنى هى قاعده معايا
الداده: عبير خودى طلعة الفطار فوق لمدام اميره
عبير: حاضر
